Voor de derde keer kaal

Gepubliceerd op 4 augustus 2024 om 20:33

‘Je krijgt ook weer haarverlies’, sprak mijn verpleegkundig specialist net na het slechte nieuws van drie weken geleden uit. Op het moment van uitspreken, drong het besef nog niet door. De schok van de slechte uitslag zat nog te hoog. Pas een aantal dagen later kwam het binnen: ik word voor de derde keer kankerkaal. Een trauma.

 

Vrijdag had ik voor het eerst een wat grotere pluk haar in mijn handen. Het sprankje hoop wat er nog zat dat mijn haar misschien niet zou uitvallen, verdween gelijk volledig. De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Ik werd duizelig en de tranen liepen over mijn wangen. ‘Daar gaan we weer’, was mijn eerste gedachte. Gisteravond lag de hele wasbak vol na het douchen en vanochtend zat ik zelf ook helemaal onder de haren. Mijn kussen, kleding, de vloer: alles zat onder. Daarnaast deed mijn haar ontzettend veel pijn en was met mijn hand door mijn haar geen optie meer. Dan had ik plukken haar vast én heel erg veel pijn. Dit was voor mij het moment om in te grijpen.

 

De knoop doorhakken was moeilijk, ook al weet ik ook dat dit zo niet meer kon. Bij elke haar voelde ik verdriet en confrontatie. Vanavond om 19:00 uur was dan ook gelijk het moment. In het ziekenhuis, aangezien ik momenteel opgenomen lig voor een bacterie. Het afscheren zelf was heftig en traumatisch. Het geluid van de tondeuse brengt heel erg veel herinneringen op en dat kan ik eigenlijk gewoon niet meer horen. Ik heb hier al meerdere EMDR-sessies van gehad, dus om het nu opnieuw te moeten meemaken is echt een nachtmerrie 💔

 

Nu achteraf voel ik opluchting. Ik zag er al zolang tegenop. Vragen zoals ‘hoe heb ik mijn mooie haren kunnen laten gaan?’ spoken door mijn hoofd. Ik weet dat er geen andere optie was, maar toch voelt het nu zo. Mijn eigen haren: ik was er net zo trots op. Het was eindelijk weer op een leuke lengte, waar ik ook iets mee kon doen. Ik begin nu weer bij af en ben weer zichtbaar ziek. Iets wat ik heel erg moeilijk vind. Ik hoop dat ik mijn eigen haar ooit weer zal zien en voelen, maar niemand kan mij garantie geven dat dit gaat lukken. Ik ben kapot van verdriet. Dag mooie haren..

 

Dankjewel voor je hulp lieve tante!


Reactie plaatsen

Reacties

Rita
4 maanden geleden

Lieve Jade heel veel sterkte.. verder heb ik er geen woorden voor,ik vind je een flinke meid

Hélène
4 maanden geleden

Ach lieve Jade, je weet dat je weer kaal wordt, maar dat moment. Zoveel pijn en intens veel verdriet. Ongelofelijk dit weer te ondergaan. Hopelijk is de bacterie gauw weg en mag je naar huis. Heel veel sterkte, Hélène

Sandra Koemans
4 maanden geleden

❤️