Enkeltje ziekenhuis

‘De laatste 48 uur van je kuur zijn ingegaan, je kan gaan aftellen nu’ - dat waren de woorden van de thuiszorg afgelopen dinsdag. De laatste chemopomp werd aangesloten en daar was ik, na een toch weer hele zware kuur, ontzettend blij mee. Een aantal uur later verdween die opluchting al snel: mijn situatie sloeg om als donderslag bij heldere hemel. Mijn port-a-cath (onderhuidskastje voor de chemo) ging namelijk pijn doen én lekte vocht. Aangezien de chemo toen nog elke minuut liep, moest ik direct gezien worden in Utrecht. Uiteindelijk liep ik om 0:30 uur, met een vermoeid ziek koppie en een volgepakte tas, het Prinses Máxima Centrum binnen. Een leven met kanker kan soms zó snel schakelen zijn. Zo zit je nog rustig op de bank en zo lig je opgenomen in het ziekenhuis..

De afgelopen dagen waren een rollercoaster met veel onzekerheid. Wel chemo, geen chemo, wel een operatie voor een nieuw kastje, ‘oh nee, we wachten toch nog even met opereren en maken eerst een foto’. Het ging alle kanten op. Uiteindelijk heb ik twee nachten in mijn heerlijke ziekenhuisbed geslapen en is er duidelijkheid gekomen. Het lekken en de pijn aan mijn kastje komt niet door een ontsteking, maar waarschijnlijk toch door een klein gaatje in het membraan van mijn kastje. Het kastje zit al 3,5 jaar onder mijn huid en is al zóveel aangeprikt, dat het ook niet gek is dat het nu even klaar is. Het is tijd voor vervanging. Om deze reden zal ik op maandag 26 mei geopereerd worden aan een nieuw kastje. Hopelijk is dit de oplossing, gaat het aanprikken daarna weer beter en neemt de pijn snel af 💘

Het risico op onderhuids lekken van mijn chemo was te groot, dus deze werd tijdelijk gestopt. Op de opspuitfoto (röntgenfoto met contrastvloeistof) van gisteren was te zien dat de chemo nu, met een nieuwe naald, toch veilig kan lopen. Gisteren mocht ik dus met chemo en al naar huis. Helaas begon mijn kastje net opnieuw weer heel veel pijn te doen, waardoor de chemo toch weer gestopt moest worden. De thuiszorg heeft dit direct gedaan en nu zal hij deze kuur ook niet meer worden aangekoppeld: het is te gevaarlijk.

Het was even flink schrikken, maar over twee weken een operatie om alles te vervangen zorgt nu voor opluchting. Deze spoedopname heeft mij fysiek & mentaal gesloopt, dus ik ga alles even verwerken en bijkomen van deze onverwachte tegenvaller..