Port-a-cath vervangen

Daar ging ik dan. Om 12:50 uur reed ik in mijn ziekenhuisbed met mijn operatiejasje aan richting de operatiekamer. In de paar minuten dat ik van mijn kamer naar de operatiekamer werd verplaatst, dacht ik na over deze rollercoaster. Het idee dat ik als achttienjarig meisje ongeneeslijk ziek ben en al zóveel behandelingen heb moeten ondergaan - ook vandaag weer- blijft onwerkelijk.

Het is alweer drie weken geleden dat ik hoorde dat hij vervangen moest worden. Hij zit ook al bijna vier jaar in mijn lichaam, dus het is niet gek dat mijn port-a-cath ermee is gestopt. Vandaag moest ik afscheid van hem nemen en kreeg ik een nieuw maatje in mijn lichaam geplaatst. Ik had geen keuze en moest de controle over mijn eigen lichaam loslaten; iets wat ik spannend vind..

Bij de operatiekamer aangekomen gaan de zware deuren voor mij open en word ik, met bed en al, naar binnengereden. Hier kijken minstens 8 paar ogen in blauwe pakken mij aan. Ik word volgeplakt met plakkers, het infuus in mijn arm wordt gecontroleerd en er worden een aantal vragen gesteld. Dan is het tijd voor de narcose. De kamer vol met mensen en apparatuur wordt steeds waziger. De piepjes worden zachter. Mijn ogen beginnen te draaien en ik val rustig in slaap.

1,5 uur later word ik wakker op de uitslaapkamer. De operatie is goed verlopen en ik ben vooral héél opgelucht dat het voorbij is. ‘We zijn tevreden met hoe het is gegaan’ zei de chirurg net. Op dit moment heb ik een stekende en branderige pijn op de plek van de ingreep, dus ik gebruik de komende tijd veel pijnstillers. Hopelijk helpt dat snel, want ik kan op dit moment nauwelijks bewegen. Alles is heel erg pijnlijk..

Een nieuwe port-a-cath betekent dat ik weer chemo kan krijgen, dus daar ben ik net mee begonnen. Voor de komende tien dagen zit ik (thuis) weer vastgebonden aan een chemobol. De combinatie van een operatie en gelijk chemo is heftig, maar ik ga vol goede moed er tegenaan. Ik hoop dat deze kuur minder zwaar valt dan de vorige..

Ik ben dankbaar dat alles goed is gegaan en dat ik een nieuwe port-a-cath kon krijgen. Ik hoop dat ik hem nog lang met me mee mag dragen en mag gebruiken, want dat zou een goed teken zijn 🙏🏼